Comments
De band werd in 1965 opgericht door Peter Tetteroo, Gerard Romeyn, Polle Eduard en Carry Janssen. Deze bezetting is te zien op de hoes van de eerste single Early in the morning. Vervolgens voegt Robbie Plazier zich bij de groep als organist. Met Hans van Eijck als ondersteunende songwriter (hij levert vier nummers aan) wordt het eerste album Emotion opgenomen. Na het uitkomen van het eerste album wordt Plazier vervangen door Van Eijck als vast bandlid. Gerard Romeyn verlaat de band begin 1967 en treedt toe tot The Motions (als vervanger van Robbie van Leeuwen). Romeyn wordt vervangen door de Britse gitarist Ray Fenwick (Romeyn staat nog op de hoes van de single Don't you leave, maar Fenwick is te zien in een clip van het nummer uit het popprogramma Moef Ga Ga).
Een tweespalt tussen zanger Tetteroo en manager Theo Kuppens enerzijds en de andere bandleden anderzijds leidt tot ruzies in de band. De inkomsten die Kuppens opstrijkt met de hit Don't you leave (een oud bluesnummer dat door de manager onder eigen naam was geregistreerd) spelen hierbij een rol. Fenwick, Van Eijck en Eduard stappen op en formeren een nieuwe band After Tea. Carry Janssen is op dat moment al uit de groep gezet, zodat op de fotohoes van Now's the time weer een viermansformatie prijkt. Tetteroo trekt drie nieuwe muzikanten uit de Amsterdamse groep James Mean aan om Tee Set voort te zetten: Franklin Madjid (bas), Joop Blom (drums) en Ferdi Karmelk (gitaar). Jan-Pieter Boekhoorn wordt de nieuwe toetsenist en daarmee is de Tee Set weer een kwintet. Het einde van James Mean is daarmee een feit, want zanger Michel van Dijk vindt emplooi bij Les Baroques. Door de Tee Set wordt een eigen platenmaatschappij Tee-Set Records opgericht (voor het eerst in de Nederlandse muziekgeschiedenis), om de rechten in eigen beheer te kunnen houden. Na enige tijd wordt Boekhoorn vervangen door Peter Seilberger.
Met de terugkeer van Hans van Eijck in 1969 wordt een fase ingezet waarin Tee Set langzaam transformeert naar een popgroep, die makkelijk in het gehoor liggende liedjes brengt. Op het personele gebied blijft het rommelen: Dihl Bennink (ook wel gespeld als Dill, broer van Leo Bennink uit de JayJays en The Motions) wordt de nieuwe gitarist en Herman van Boeyen is enige tijd de drummer als opvolger van Blom.
De grootste hit uit de geschiedenis van de band wordt in 1969 uitgebracht: Ma Belle Amie. In het voorjaar van 1970 stijgt het nummer tot de vijfde plaats op de Amerikaanse hitlijst. Bennink wordt vervangen door Ferry Lever (ook uit After Tea). Op de LP The Morning of my days is het enige nummer te vinden dat op nummer een in de hitparade terechtkomt: She likes weeds. Inmiddels is Max Spangenberg de nieuwe drummer. Het nummer wordt echter in de Verenigde Staten geboycot, omdat het zou refereren aan drugsgebruik. De titel is echter afkomstig uit de film 'Funeral In Berlin' (1966) en niet uit The IPCRESS File zoals Peter Tetteroo per vergissing in diverse interviews vertelde.
Tussen 1970 en 1975 heeft Tee Set een vaste bezetting. In 1975 wordt Lever vervangen door Polle Eduard, maar hits heeft de band niet meer. In 1979 is er nog een hit met het nummer Linda Linda, maar daarna is het vier jaar stil rondom de groep en gaan de bandleden ieder hun eigen weg.
Vanaf 1983 treedt Tee Set weer enkele jaren op, met Peter Tetteroo en verder een wisselende bezetting. Hits komen er niet meer, maar de band speelt in die tijd regelmatig op festivals. Tetteroo overlijdt op 9 september 2002 op 55-jarige leeftijd.
In 2012 bracht het label Pseudonym de dubbel-cd She Likes Weeds - Collected uit met 47 geremasterde tracks uit hun gehele oeuvre, waaronder nieuwe stereomixen.
In december 2014 herhaalt dat label dit kunstje met de 4CDBox Mythology. Daarop staan 99 tracks met nog veel meer leuke solo- en andere vaak eenmalige muzikale uitstapjes.
Their former lead singer, Peter Tetteroo, died in September 2002 from liver cancer, at the age of 55.[5]
